Reactie directeur Jeugdzorginstelling tegen Martin Vrijland

Hieronder ziet u hoe een Jeugdzorg directeur reageert als hij ontdekt dat er gefilmd is binnen zijn instelling. Daaronder vindt u mijn reactie. Ik kan mij niet aan de indruk onttrekken dat de man vooral bang is voor zijn eigen reputatie en die van zijn medewerkers, dan dat hij zich daadwerkelijk druk maakt om het geestelijk welzijn van de betrokkenen. Het meisje dat op het filmpje vrijuit spreekt, heeft dit niet zomaar gedaan. Zij en vele anderen zijn in bittere wanhoop door het opsluitingsregiem waarin zij zich bevinden.

Geachte heer Vrijland,

Ik werd door mijn medewerkers gewezen op het filmpje dat u gemaakt heeft over onze instelling.

Ik vind het jammer dat u de behoefte heeft gevoeld om dit filmpje op deze manier te maken omdat wij als Transferium Jeugdzorg altijd proberen zo transparant mogelijk over ons mooie, maar ook zwaar en ingewikkelde werk te zijn. Nu is er een filmpje met aantoonbare onjuistheden gemaakt, waarvan ik me kan voorstellen dat een waarheidszoekende journalist daar niet tevreden over zal zijn.

Maar goed, daar ga ik niet over.

Waar ik wel uw aandacht voor wil vragen is het volgende. Ervan uitgaande dat u, als goed journalist, meisje X heeft gewezen op de gevolgen van het op internet verschijnen van dit filmpje en hoe haar dit kan achtervolgen als ze straks weer bij ons weg is, heb ik daarnaast begrepen dat de jongere die aan het einde van het filmpje gehoord wordt niet zijn toestemming heeft gegeven voor opname. Omdat binnen Transferium Jeugdzorg het gebruik van internet vrij algemeen beschikbaar is voor jongeren menen andere jongeren die dit filmpje hebben gezien de schreeuwende jongere herkend te hebben en wordt deze jongere daar nu door andere jongeren mee gepest. Ik kan me niet voorstellen dat het uw bedoeling als journalist is geweest om dit teweeg te brengen. Mijn vraag aan u is dan ook om in ieder geval het laatste gedeelte van dit filmpje te verwijderen zodat de schade voor deze jongere, die het echt niet makkelijk heeft, niet door dit filmpje vergroot wordt.

Als laatste zou ik uw begrip willen vragen voor de positie van de groepsleiders hier. Stuk voor stuk mensen die vanuit hun betrokkenheid dag en nacht klaar staan om jongeren die bepaald geen eenvoudig gedrag vertonen door een moeilijke periode van hun leven te begeleiden. Ongetwijfeld zullen er ook door hen niet altijd de juiste beslissingen genomen worden, maar de intentie bij iedere medewerker hier is om er zorg voor te dragen dat een jongere zo spoedig mogelijk weer terug naar huis kan. Daarom werken zij hier. Als deze medewerkers dan in uw begeleidend schrijven “sadistische kampbeulen” worden genoemd zult u ongetwijfeld begrijpen dat dit kwetsend is voor mensen die zich hier met hart en ziel inzetten voor onze jongeren. En hoewel ik een puntige schrijfstijl zeker kan waarderen zou ik het op prijs stellen als u deze frase zou willen herformuleren. Het zijn tenslotte ook maar mensen die vreselijk hun best doen.

Hopend op uw begrip

Met vriendelijke groet

______________________________________________________________________________________________

Geachte heer …,

Ik begrijp dat u niet blij bent met de naar buiten gebrachte opnames, omdat het een realistisch beeld geeft van de wijze waarop Jeugdzorg met kinderen om gaat. Alleen al de aanwezigheid van een isoleercel vond ik een op zichzelf al shockerend feit. Ik vind het journalistiek van waarde om dat aan de buitenwereld kenbaar te maken. Dat dit blijkbaar een landelijk beleid is en dat zowel u als uw werknemers daar dan ook beroepshalve in mee moeten, is duidelijk. Maar ik ben van mening dat daar publiekelijk best aandacht voor gevraagd mag worden.

Zo vond ik het bijvoorbeeld eveneens bizar om te horen dat uw medewerkers getraind zijn om “effectief “ pijnprikkels uit te delen. Het heeft er dan ook alle schijn van dat zij de dreiging van de isoleercel als pressiemiddel gebruiken. Ik vindt dat een misstand dat aan het daglicht mag komen.

Ik heb het publiceren van het filmpje in goed overleg met de vader gedaan en ook meisje X zelf heeft hier mee ingestemd. U bent van mening dat dit haar kan achtervolgen. Ik ben van mening dat ik haar gezicht verborgen heb in het filmpje en dat verder niemand weet wie daar op het filmpje zichtbaar is, anders dan u en uw medewerkers (omdat u haar herkent). Voorts lijken mij uw opsluitingsbeleid (wat bij u wellicht niet zo betiteld is, maar ik voor het gemak maar even zo noem) en uw methoden van onder druk zetten met als middel ‘de dreiging van de isoleercel’, geestelijk veel schadelijker (mocht er al sprake zijn van te voorziene schade bij meisje X als gevolg van dit filmpje).

Hoe denkt u zelf eigenlijk over de aanwezigheid van zo’n isoleercel. Heeft u daar zelf wel eens in gezeten? Bent u van mening dat dit een psychologisch versterkend effect heeft of heeft het ten doel de geest van deze jonge kinderen te breken? Of zijn daar wetenschappelijke studies voor die de aanwezigheid en het toepassen van zo’n isoleercel adviseren?

Met betrekking tot uw kritiek op mijn omschrijving “sadistische kampbeulen”, wil ik aangeven dat ik slechts heb aangegeven welke indruk ik had. Die indruk is mijn journalistieke mening en ik kan mijn mening niet aanpassen, omdat u vindt dat deze mening uw werknemers schaadt. Wellicht kunt u in dat kader een keer met uw werknemers spreken en vragen hoe het kan dat zij een dergelijke indruk op een objectieve buitenstaander maken. Ik maak gebruik van mijn vrijheid van meningsuiting.

Het geluidsfragment van de gillende jongen lijkt mij dusdanig anoniem, dat het niet nodig is om dit te verwijderen. Er is niemand buiten uw instelling die kan achterhalen wie deze persoon is. Het geluidsfragement wekt de indruk dat er een jongen mishandeld wordt door de leiding. In uw vaktermen heet dit naar ik meen ‘het toedienen van pijnprikkels’. Naar verluidt dienen uw medewerkers niet alleen pijnprikkels toe, maar hebben de kinderen soms ook bloedende polsen en schaafplekken doordat zij door uw medewerkers naar de isoleercel gesleept worden. Mijn vraag aan u is: wat brengt meer schade toe? Ik moet nu van u aannemen dat de betreffende jongere schade ondervindt van dit geluidsfragment omdat mede “bewoners” hem er mee zouden pesten. Is het niet zo dat de schade in de basis veroorzaakt wordt door het mogelijk schadelijk optreden van uw medewerkers?

Mijn doelstelling is niet geweest uw instelling te schaden, maar een feitenweergave te geven van wat zich binnen een gemiddelde Jeugdzorg instelling afspeelt. Als ik dit had gedaan door bijvoorbeeld met een persvoorlichter te spreken of door middel van een geplande tour door u of uw medewerkers, dan had ik wellicht geen objectief beeld gekregen. Het lijkt mij voor u en uw medewerkers bij nader inzien helemaal niet zo moeilijk om bijvoorbeeld bij zo’n tour de jongeren van te voren te instrueren. Daarvoor heeft u immers de nodige “pressiemiddelen”. De pieper lijkt toch behoorlijk vaak te worden in gezet. De huidige manier van in beeld brengen lijkt mij dus journalistiek verantwoord en ik hoop dan ook op uw begrip dat ik e.e.a. in takt laat zoals dit reeds online staat.

Hoogachtend,

Martin Vrijland

De waarheid achter Jeugdzorg verborgen beeld- en geluidopnames