Zeldzame spitssnuitdolfijnen gespot

Samen met collega's van Marine Conservation Research (die actief zijn op Song of the Whale, het unieke walvis-onderzoeksschip van het IFAW) en een aantal ervaren Australische walvisonderzoekers, koos ik afgelopen maand het ruime sop voor een studie naar walvissen voor de westkust van Kangaroo Island.

Op zee zijn is altijd boeiend, maar deze reis bleek een verrassing voor ons in petto te hebben die niemand van ons had verwacht.

De wateren bij Kangaroo Island worden beschouwd als `hotspot' voor walvissen - talloze overheidsdocumenten en eerdere onderzoeken merken dit gebied aan als belangrijk voor diverse walvis- en dolfijnsoorten. Ondanks deze kennis is er een groot gebrek aan gedetailleerde wetenschappelijke gegevens voor dit gebied, met name in de maanden april en mei. Op deze locatie en in deze tijd van het jaar is Bight Petroleum, een olie- en gasbedrijf, ook van plan om seismische tests uit te voeren om olie en gas onder de zeebodem op te sporen. Het IFAW is erg bezorgd over het feit dat een dergelijke doordringende, luidruchtige activiteit mag worden uitgevoerd op een plek waar nog een grondig onderzoek moet plaatsvinden naar het belang van het gebied voor walvissen.

Zodoende gingen we aan boord van de SV Pelican voor een visueel en akoestisch onderzoek. Tijdens het onderzoek zochten de waarnemers bij daglicht en onder geschikte omstandigheden naar walvissen en werd er 24 uur per dag akoestisch gemonitord met behulp van hydrofoons (onderwatermicrofoons). Aangezien walvissen en dolfijnen erg weinig tijd doorbrengen aan het oppervlak en geluid maken voor het communiceren, navigeren en het vinden van een prooi onder water is akoestische monitoring een van de meest effectieve methoden voor het opsporen van deze dieren.

We maakten lange dagen tijdens het onderzoeken van dit interessante gebied, luisterden naar de wereld onder het wateroppervlak en verzamelden grote hoeveelheden akoestische data. Totdat op de laatste dag in ons onderzoeksgebied de weers- en zee-omstandigheden aanzienlijk beter werden en het team steeds enthousiaster werd - we waren het er allemaal over eens dat dit de ideale omstandigheden waren voor het spotten van walvissen.

Gelukkig voor ons hoefden we niet lang te wachten! Tijdens een dienstwisseling in de ochtend schreeuwde veldassistent Bec Wellard opeens `blow!' en na een dubbelcheck met haar verrekijker bevestigde ze dat er aan de horizon inderdaad een groep walvissen te zien was.

Bij het volgen van de walvissen kwamen we er snel achter dat het hierbij in werkelijkheid ging om spitssnuitdolfijnen. Spitssnuitdolfijnen zie je doorgaans maar heel kort, omdat deze walvissoort niet vaak in de buurt komt van boten. We waren dus erg verbaasd dat de drie dieren de kant van onze boot op kwamen. Hierdoor kregen we een fantastisch zicht op hun lichaamsgrootte, hun duidelijke rostra (snuiten), de unieke vorm van hun koppen en de karakteristieke kleur van hun lichaam, waardoor we de dieren konden identificeren als Shepherddolfijnen, een van de zeldzaamstewalvissoorten ter wereld!

Deze zeer mysterieuze zeezoogdieren zijn wereldwijd slechts een handvol keren gezien. Ze zijn een van de grotere spitssnuitdolfijnsoorten en zijn circa zeven meter lang, ongeveer half zo lang als een bultrug. Er is weinig bekend over de voeding en het duikgedrag van de Shepherddolfijnen, maar andere spitssnuitdolfijnen duiken langdurig naar een diepte van circa 1.000 meter, waarbij ze in diepe onderwaterkloven zoeken naar (inkt)vis.

Een verontrustend feit is dat spitssnuitdolfijnen de groep walvissen vormen die waarschijnlijk het meest gevoelig is voor de negatieve gevolgen van door de mens veroorzaakt geluid. Er is al een verband gelegd tussen gestrande en dode spitssnuitdolfijnen en het gebruik van militaire sonars en men denkt dat andere geluidsbronnen, zoals schepen en seismische tests, invloed zullen hebben op deze groep akoestisch gevoelige walvissen.

Lees meer over onze ontmoeting in het stuk dat onlangs werd gepubliceerd door ABC. We zijn nog bezig met het analyseren van alle akoestische opnames die we tijdens het onderzoek hebben gemaakt en hopen dat deze unieke waarneming zal bijdragen aan onze beperkte kennis van deze ongrijpbare walvissen en van deze afgelegen en ongerepte walvishotspot.

Bron: Nieuwsbank