Sabir K. nu (nog) niet uitleveren

Het Gerechtshof Den Haag heeft op 28 mei 2013 in hoger beroep bepaald dat de verdachte Sabir K. nu (nog) niet aan de VS mag worden uitgeleverd. Sabir K. wordt verdacht van terroristische handelingen op Afghaans grondgebied. Het hof is van oordeel dat eerst moet worden uitgezocht of de VS betrokken zijn geweest bij de foltering van Sabir K. in Pakistan. Het hof heeft wel reeds geoordeeld dat de medische behandeling die Sabir K. na zijn eventuele uitlevering naar de VS zou kunnen ondergaan voor zijn posttraumatische stress stoornis adequaat is en dus niet aan zijn uitlevering in de weg staat.

Sabir K. (hierna: K), een man die zowel de Nederlandse als de Pakistaanse nationaliteit bezit, wordt door de autoriteiten van de VS verdacht van terroristische activiteiten gericht tegen Amerikaanse troepen in Afghanistan. K. is door de Pakistaanse autoriteiten opgepakt en tijdens zijn detentie aldaar door de Pakistaanse geheime dienst ISI gefolterd. Pakistan heeft hem vervolgens op transport naar Nederland gezet. De VS hebben Nederland verzocht om zijn uitlevering en de Minister van Veiligheid en Justitie (hierna: de Minister) heeft de uitlevering toegestaan, op voorwaarde dat K. tijdens zijn verblijf in de Amerikaanse penitentiaire inrichting de benodigde medische behandeling zal ontvangen voor zijn posttraumatische stress stoornis (PTSS).

K. heeft een kort geding aangespannen tegen de Staat om zijn uitlevering alsnog tegen te houden. Hij voert daarvoor twee argumenten aan. Het eerste argument is dat de VS betrokken zijn geweest bij de martelingen die hij van de kant van de Pakistaanse geheime dienst heeft ondergaan. In de tweede plaats voert K. aan dat hij in de VS niet de juiste behandeling voor zijn PTSS zal kunnen ontvangen.

De voorzieningenrechter van de rechtbank had het eerste argument van K. verworpen. De voorzieningenrechter oordeelde dat niet was aangetoond dat de VS betrokken waren geweest bij de foltering van K. door de Pakistaanse geheime dienst. Het tweede argument heeft de voorzieningenrechter echter gehonoreerd. De voorzieningenrechter was van oordeel dat de Minister had gegarandeerd dat K. in de VS een bepaalde therapie zou kunnen volgen, maar dat die therapie in de Amerikaanse penitentiaire inrichtingen niet wordt aangeboden. Om deze laatste reden heeft de voorzieningenrechter de uitlevering van K. verboden.

Het hof oordeelt in hoger beroep anders dan de voorzieningenrechter. Ten aanzien van de eventuele betrokkenheid van de VS bij de foltering van K. is het hof van oordeel dat er enkele specifieke omstandigheden zijn die vraagtekens oproepen omtrent de rol die de VS mogelijk hebben gespeeld rond de aanhouding van K. in Pakistan. Zo hebben de VS drie dagen na de aanhouding van K. in Pakistan een arrestatiebevel jegens hem uitgevaardigd. Het hof constateert ook dat uit de rapportages van Amnesty International en Human Rights Watch valt af te leiden dat van terroristische activiteiten verdachte personen in Pakistan vrijwel zonder uitzondering worden gefolterd. Indien het zo zou zijn, hetgeen het hof niet kan uitsluiten, dat de VS aan de Pakistaanse autoriteiten hebben gevraagd om K. aan te houden, wetende dat dit tot gevolg zou hebben dat K. door de Pakistaanse geheime dienst zou worden gemarteld, staat dit aan de uitlevering van K. aan de VS in de weg. Daarom moet de Staat nu aan de Amerikaanse autoriteiten vragen of zij aan Pakistan hebben verzocht om K. aan te houden. Nadat de resultaten van dit onderzoek bekend zijn, zal het hof met een definitief oordeel komen.

Wat betreft de medische behandeling die K. in de VS zal kunnen ondergaan, oordeelt het hof dat de Staat niet een bepaalde behandeling heeft gegarandeerd. In de VS is in ieder geval een gelijkwaardige therapie beschikbaar en dat is in dit geval voldoende. Anders dan de voorzieningenrechter is het hof dan ook van oordeel dat de uitlevering van K. niet vanwege dit aspect moet worden verboden.

Bron: Nieuwsbank