Hoge politiefunctionaris waarschuwt kindermisbruiker voor arrestatie in Nederland

Een hoge politiefunctionaris heeft oud-directeur Joop Zalsman Wielenga van kinderdorp Neerbosch in Nijmegen gewaarschuwd niet naar Nederland te komen omdat hij mogelijk gearresteerd zou worden wegens kindermisbruik. Dat bevestigt een onderzoeker van het Verwey-Jonker instituut.

De vrouw, een goede vriendin van de oud-directeur, was voorzitter bij het kinderdorp in de tijd dat Zalsman Wielenga daar directeur was. Uit onderzoek van het Verwey-Jonker Instituut blijkt dat hij meerdere jongens seksueel heeft misbruikt.

Zeker 3 kinderen misbruikt

Zalsman Wielenga stond van 1975-1986 aan het hoofd van het kinderdorp in Nijmegen. In die tijd heeft hij volgens Verwey-Jonker zeker 3 kinderen misbruikt. Omroep Gelderland heeft ruim 10 namen van mogelijke slachtoffers. Drie van hen hebben zich ook bij het Verwey-Jonker Instituut gemeld.

Zalsman Wielenga vertrok in 1986 bij Neerbosch en vestigde zich op de Filipijnen. Toen in 1995 een slachtoffer naar Lindenhout stapte, de instelling waar het kinderdorp in op is gegaan, heeft de oud-voorzitter de voormalig directeur gewaarschuwd om niet naar Nederland te komen. De oud-voorzitter leidde de kinderpolitie en was hoofd van de recherche.

Geruchten

Er zijn geruchten dat de voorzitter al in 1986 tegen de directeur heeft gezegd dat hij moest vertrekken uit het kinderdorp omdat er verhalen waren over misbruik. Dat gelooft de onderzoeker van Verweij-Jonker niet. Volgens haar was de voorzitter daar toen niet van op de hoogte. De oud-voorzitter wil niet reageren.

donderdag 21 november 2013

Personeelsleden van kinderdorp Neerbosch in Nijmegen maakten met elkaar geen afspraken over het misbruiken van kinderen. Dat staat in een rapport over het jarenlange misbruik binnen het kinderdorp, dat vandaag gepresenteerd is. In het kinderdorp pleegden meerdere personeelsleden seksueel misbruik. Ook de oud-directeur vergreep zich aan kinderen binnen de instelling. In totaal hebben 34 slachtoffers melding gemaakt van misbruik in de lange geschiedenis van het kinderdorp.

'Nog 9 medewerkers deden mee' In het rapport wordt een lijst gemaakt van mensen die in verband worden gebracht met het seksueel misbruik. Naast de directeur worden ook 9 andere medewerkers uit de periode 1975-1985 genoemd: de huisarts, 6 groepsleiders, een leidinggevende en een medewerker uit het onderwijs. De meeste kinderen werden misbruikt door 1 dader, drie mensen door 2 of 3 daders. Ook is er een melding over misbruik in groepsverband waar de medewerker jongens elkaar liet misbruiken. Verder wordt er melding gedaan van misbruik door een groepsgenoot, die zelf waarschijnlijk weer is misbruikt door de directeur. Misbruik vond meestal plaats over een langere periode.

'Bij de directeur in bad' Over de jaren '70 laat het rapport een beeld zien van verschuivende normen en waarden over omgangsvormen. Het was bijvoorbeeld heel normaal dat pupillen die niet naar huis konden tijdens weekenden en vakanties, ondergebracht werden bij medewerkers. Ook bij de directeur woonden kinderen in huis. Dat de kinderen bij de directeur in bad gingen, was algemeen bekend. En toch bleef het kinderdorp in de kern een gesloten gemeenschap waar een cultuur heerste van zwijgen.

Praten over seksueel misbruik taboe

Over het misbruik werd niet gepraat, in het rapport ontstaat de indruk van een angstcultuur. Onderzoekers zeggen dat medewerkers hooguit vermoedens hadden, maar dat er niemand op de hoogte was van het misbruik. Er is geen verband gevonden met het plotselinge vertrek van de directeur in 1986 en het seksueel misbruik. In het rapport staat: ' Het gedrag van de directeur lijkt overeen te komen met wat uit onderzoek naar seksueel misbruik in jeugdinstellingen is getypeerd als: het creëren van een geseksualiseerde cultuur door een charismatische leider, waaraan het moeilijk is om je onttrekken. Kinderen worden uitgenodigd en krijgen privileges, zij voelen zich uitverkoren en zwijgen over wat er plaatsvindt.'

Slachtoffers door zwijgcultuur

Uit het onderzoek blijkt dat slachtoffers erkenning willen van Lindenhout. Een deel wil gebruik maken van de coulanceregeling. Ze willen hun dader opsporen en laten vervolgen of weten welke maatregelen er genomen zijn ten aanzien van de pleger. Ook vragen de slachtoffers om maatregelen die seksueel misbruik voorkomen. Lindenhout wil slachtoffers in contact brengen met plegers en gaat misbruik aanpakken met een adviesraad van slachtoffers en professionals. Volgens de onderzoekers kan Lindenhout uit dit rapport vooral leren dat een gesloten gemeenschap met een zwijgcultuur een voedingsbodem is voor seksueel grensoverschrijdend gedrag.

Geen totaalbeeld

Toch geeft het onderzoek geen totaalbeeld. Omdat het onderzoek over jaren teruggaat en misbruik een taboeonderwerp is, kunnen geen uitspraken worden gedaan over de omvang. Ook is niet te zeggen of Neerbosch afwijkt van andere instellingen uit die tijd. Voor het onderzoek analyseerde het Verweij Jonker Instituut 45 meldingen, werd archiefonderzoek gedaan en werden 13 sleutelfiguren en 5 slachtoffers geïnterviewd.

Bron: Omroep Gelderland

Zalsman Wielenga, grote pedofilie misstanden in kinderdorp Neerbosch

‘De gesloten gemeenschap met een zwijgcultuur in de jaren ‘70 en ’80, was de voedingsbodem voor seksueel grensoverschrijdend gedrag bij voormalig kinderdorp Neerbosch in Nijmegen.” zo meldt De Gelderlander. [Quote] Seksueel misbruik van jongeren vond plaats, maar de onderzoekers van het Verwey-Jonker Instituut concluderen ook dat er geen sprake was van een netwerk van medewerkers dat seksuele contacten organiseerde.Nee nee, geen netwerk dus..heeft u het door?

Volgens mij mogen we dit wel iets ernstiger betitelen dan ‘seksueel grensoverschreidend gedrag‘. Natuurlijk is pedofilie in de ogen van de pedofilielobby pas misbruik als het kind niet instemt met de seksuele handelingen. Maar deze gevaarlijke vormen van betitelen van misbruik - door het ’seksueel grensoverschreidend gedrag‘ te noemen - moet wat mij betreft in de kiem gesmoord worden. Dit is pure seksuele en psychische kindermishandeling. En dan hebben we de vraag nog niet behandeld hoe kinderen van zeer jonge leeftijd überhaupt aangifte kunnen doen, als ze afhankelijk zijn van de mensen die ze “verzorgen”. Wat moeten we in dat kader vinden van het aantal geregistreerde gevallen door de onderzoekers?

Bekijkt u het verslag van onderzoeksjournalist Micha Kat van de website Klokkenluideronline.is en ontdek hoe dit kindermisbruik niet een op zich zelf staand probleem is, maar hoe de verwevenheid met de politietop en Joris Demmink (voormalig hoogste man van het Ministerie van Justitie) ook in deze zaak glashard aan het licht komt. De onthullingen zijn ronduit verbijsterend. Lees op de site van Micha Kat hoe de pedofiel achter dit netwerk - Zalsman Wielenga - nog steeds ere-lid is van de Stichting Studiefonds Filipijnse kinderen; de stichting die de kinderen ronselde.

We kunnen wel zeggen dat we hier met vergelijkbare misstanden te maken hebben als bij Haut de la Garenne in Engeland, waar Jimmy Savile actief was. Ook hier wijzen alle signalen richting hooggeplaatsten en net als in Engeland mag dat niet aan het licht komen.

Bron: Martin Vrijland