Diëtiste (column)

De diëtiste maakt deel uit van de somatische afdeling van de GGZ Haaglanden en door bezuinigen gedwongen, gaat die dicht. Geen prikpoli meer, geen gewichtsbeheersing meer en ook de bijbehorende arts moet een flink deel van zijn werkzaamheden inleveren. Of háár werkzaamheden, want ik weet niet eens of het een man of een vrouw is. Nu is het vrijwel onmogelijk om alle bezuinigingen die op ons afkomen te begrijpen, daarvoor moet je minimaal minister zijn, maar bij sommige van die ingrepen verschijnt er een groot vraagteken boven mijn welgevormde hoofd. Want degene wiens bloed nu moet worden onderzocht zal in het vervolg naar een ziekenhuis gaan en dat lijkt me altijd duurder dan de prikpoli, waar ook alle mensen die bij de GGZ verpleegd worden, terecht kunnen. Daarnaast heeft het kabinet in zijn wijsheid besloten dat iemand die geestelijke gezondheidszorg nodig heeft daarvoor zelf een bijdrage moet leveren. Gevolg: veel mensen hebben dat geld niet en worden dus niet behandeld. Maar ziek blijven ze, dus de kans dat ze vroeger of later moeten worden opgenomen is niet denkbeeldig.

Tel uit je winst, want dat is pas een kostbare aangelegenheid. En degenen die daar het meest last van hebben zijn de ouderen, die zich decennia uit de naad hebben gewerkt en gespaard om zichzelf en hun opvolgers althans een beetje behoorlijke toekomst te geven. Als dank daarvoor gaat er nu jaarlijks een aardig bedrag van hun pensioen af en betalen ze zich bont en blauw aan voorzieningen die nog niet zo lang geleden gratis waren. Bovendien vindt staatssecretaris Van Rijn het niet noodzakelijk om in een wet op te nemen dat patiënten in zorginstellingen dagelijks recht hebben op een wasbeurt en een schone luier. Want 'het is niet nodig om alles in een wet op te nemen.' Nou vraag ik je! In een land waar bij wijze van spreken zelfs bij wet wordt bepaald hoe lang je er over mag doen om te plassen is een artikeltje dat ook verpleegden recht hebben op een menswaardig bestaan er net één te veel. Ik heb in mijn leven al heel wat smoezen gehoord en deze gaat zonder meer bij de afdeling 'zeer zwakke'.

Het merendeel van onze bevolking is het er wel over eens dat er in de huidige situatie iets van onze rijkdom moet worden prijs gegeven. Alleen worden we er tamelijk moe van dat degenen die steeds minder van die rijkdom profiteren er telkens door worden getroffen. Mensen die al (meer dan) genoeg hebben, frauderen er ongeremd op los en strijken of er niets gebeurd is flinke bonussen op terwijl het gewone volk met angst en beven wacht wat het op Prinsjesdag nu weer boven het hoofd hangt. Intussen gaan de bestuurslagen in ons land monter door met het realiseren van geldverslindende plannen. En wanneer dat voor de verandering verkeerd afloopt, wordt het met de mantel der politieke liefde bedekt.

Want je hoort ze nooit eens 'sorry' zeggen over weggegooid geld. De gemeente Amsterdam niet over een metrotunnel die gebouwd is maar waar nooit een metro doorheen zal rijden als gevolg van een inschattingsfoutje bij het bepalen van het aantal woningen in IJburg. De regering niet over het feit dat Bulgaren door een lek controlesysteem simpel pakweg zes miljoen konden innen door te frauderen met toeslagen. De regering niet omdat er geen kostenbeheersing is geweest bij de Betuwelijn, die 2,4 miljard duurder uitviel dan de begroting en waarbij aan het vergroten van de binnenvaartcapaciteit eigenzinnig werd voorbijgegaan. De provincie Groningen niet over het project Blauwestad en de provincie Zuid-Holland niet omdat er al 30 jaar grondwerken voor de A4 Midden-Delfland liggen, die nu weer weggegraven moeten worden omdat de A4 verdiept wordt aangelegd. En dat is nog lang niet alles.

Maar wel een flink deel van wat we nu tekort komen.

Bron: Omroep West