Kerken moeten meer werk maken van suïcidepreventie

Vorige week heeft 113online extra aandacht besteed aan suïcidepreventie. Dit initiatief is gelukkig opgepakt door het onderwijs, de medische wereld en vele andere partijen. Aan de kerken lijkt zelfmoordpreventie echter vooralsnog voorbij te zijn gegaan. . In ons land bestaat er alleen een zeer klein initiatief van een christelijke gepensioneerde GGZ-specialist; sinds 2015 beheert Sociaal Psychiatrisch Verpleegkundige Willem van den Berg te Heerenveen de website www.suicidepreventievoorkerken.nl.

De activiteiten die gericht zijn op suïcidepreventie binnen kerken komt maar moeizaam van de grond. Elke dág doen vijftig Nederlanders een zelfmoordpoging (De Volkskrant, Peter de Waard 28 februari 2007) En dat aantal neemt de laatste tien jaar weer fors toe (Dr. Bauke Koekkoek, "Verward in Nederland" ). In Duitsland hebben de Evangelische Kirche en de rooms-katholieken sinds jaren programma's om het tij te keren. Ook de Rooms-katholieke kerk in Vlaanderen is al meerdere jaren actief in suïcidepreventie

Dat het taboe rond zelfmoord in het algemeen zeer groot is, is bij deskundigen bekend. Maar dat de kerken in Nederland er zo verlegen mee zijn is onaanvaardbaar. Juist in de kerk zouden mensen met zelfmoordgedachten goed opgevangen moeten worden. Helaas is dat zelden het geval. Van den Berg: 'ik hoor nog veel te vaak geluiden als "als ze het willen, doen ze het toch wel" en "als je ernaar vraagt, breng je ze alleen maar op een idee". Van dergelijke veelgehoorde beweringen is aangetoond dat ze niet op waarheid berusten. Zo'n ontwijkende houding werkt een zelfmoordpoging juist in de hand, omdat men zich niet gehoord voelt. En dat komt grotendeels omdat onze predikanten, ouderlingen en pastoraal werkers geen training hebben gevolgd in juiste gespreksvoering met suïcidale mensen.'

Op de site van de stichting Suïcidepreventie staan aanwijzingen hoe men om kan gaan met iemand bij wie suïcidaliteit vermoed wordt. Deskundigen schatten dat een juiste benadering 30% van de zelfdodingen kan voorkomen; dat zijn er in Nederland per jaar meer dan vijfhonderd.

Dat kerken deze heftige problematiek ‒ die kerken echt niet voorbijgaat ‒ niet aanpakken, vindt van den Berg niet te verkroppen. Hij wil het grote zwijgen doorbreken. 'Kerken doen veel aan feelgood-activiteiten; er worden mannen- en vrouwenweekenden, conferenties en praise-avonden georganiseerd. Maar voor een adequate opvang van hun eigen leden die zelfmoord overwegen, is totaal geen aandacht.' Van den Berg hoopt dat predikanten en ouderlingen de site bekijken en op zoek gaan naar handvaten om leden die zelfmoord overwegen beter te kunnen ondersteunen. De helft van de mensen die een zelfmoordpoging doen staat buiten de hulpverlening. Kerken kunnen een grote rol spelen om de groeiende nood en wanhoop een halt toe te roepen. En daarmee ook om de grote bijkomende schade voor achterblijvende gezinnen, families en verdere omgeving te voorkomen.


http://www.suicidepreventievoorkerken.nl