Traumachirurgen lopen achter de feiten aan in rampgebieden

Traumachirurgen moeten sneller en beter georganiseerd hulp kunnen verlenen in rampgebieden. Dat vinden Amsterdamse traumachirurgen Vincent de Jong en Kees Jan Ponsen.

Bij een ramp als de aardbeving in Nepal van pas geleden staan de Search and Rescue-teams snel klaar, maar organisatorisch gezien is er volgens de twee voor de hulp van artsen nog maar weinig geregeld.

In 2010 hielpen De Jong en Ponsen, toen beiden nog werkzaam voor het AMC, bij hulpacties na de aardbeving op Haïti. Het team was tien dagen na de ramp aanwezig, veel te laat volgens beiden. De Jong was er vijf dagen na de ramp, maar geeft aan dat je dan al achter de feiten aanloopt voor de ernstig gewonde patiënten. 'De meesten waren al overleden (..) Als je eerder bent, weet ik zeker dat je meer mensen had kunnen helpen en misschien ook had kan redden.'

Infrastructuur
De Urban Search and Rescue Teams, die pas geleden nog werkzaam waren in Nepal, zijn goed georganiseerd. Maar ook dan nog kunnen zij de ernstig gewonden niet direct voorzien van medische hulp. Volgens Ponsen is dat het beste voorbeeld. 'Wij zouden er graag bij aansluiten, want op het moment dat zij aan het zoeken zijn is er nog geen infrastructuur om die patiënten vervolgens te helpen, en dat kunnen wij dan weer heel goed.'

Er zijn landen die chirurgische traumateams altijd stand-by hebben staan. In Canada en Noorwegen, maar vooral in Israël is dit goed geregeld. Wat is het ideaal? Volgens De Jong zou een landelijk team en een database met flexibele artsen ideaal zijn. 'Misschien nog wel Europees, maar ik denk dat Nederlands de eerste stap is die je moet maken. En er zijn genoeg mensen voor die dat zouden willen.'

Bron: AT5