Opstand van armen in Europa

Het Internationale Rode Kruis waarschuwt voor protesten die lijken op die van de “Arabische Lente”. Terwijl de president van de Europese Commissie, José Manuel Barroso, het ergste als achter de rug beschouwt, bereidt het Internationale Rode Kruis zich voor op een nieuwe grote humanitaire actie. Niet Haïti of Afghanistan is de volgende brandhaard, maar Europa.

Voor Duitse oren waren het ongebruikelijk duidelijke woorden, die Yves Daccord, de leider van het Internationale Rode Kruis, in de Deense krant “Politiken” onlangs heeft gebruikt. “Onze analyse is dat het de komende twee tot vier jaar heel moeilijk wordt in Europa. Daarop moeten we voorbereid zijn.” Bij het IRK wordt voor niets anders gevreesd dan dat de situatie in de crisislanden van Zuid-Europa tot ontploffingen leidt, gelijkend op de revoluties in Noord-Afrika. “Ik wil hier heel graag duidelijk maken dat ik er niet op reken dat hier in Europa een burgeroorlog ontstaat zoals in Syrië. Ik reken er ook niet op dat het in Europa tot een volledige oorlog zal komen, maar ik denk dat we ons hier op geweld moeten instellen”, aldus de waarschuwing van de Zwitserse chef van het IRK. De aanleiding voor zijn sombere prognoses waren alarmerende berichten over sociale noodsituaties, die in de loop van het jaar uit Europese filialen van het IRK zijn binnengekomen.

Wat zich in de eurozone begint af te tekenen, wordt duidelijk als je naar Spanje kijkt. Hier helpt het IRK inmiddels meerdere miljoenen mensen, 300.000 van hen gelden zelfs als “extreem bedreigd”. Ze zouden zichzelf zonder hulp überhaupt niet meer kunnen redden. Welke sociale springstof zich hier opbouwt, doen de Spaanse werkloosheidscijfers vermoeden. Met meer dan 26% heeft Spanje de hoogste werkloosheid in de EU. Dat is echter niet alleen het trieste record. Spanje en Griekenland hadden in 2012 de hoogste werkloosheid überhaupt die door de VN statistisch werd geregistreerd.

De record werkloosheid is echter slechts een deel van het explosieve mengsel, dat bovendien nog bestaat uit veel te hoge schulden, gedwongen woningontruimingen en uiteindelijk uit regelrechte verpaupering. Na afloop van een werkloosheidsuitkering wordt in Spanje nog zes maanden een sociale uitkering van ongeveer € 400,- uitbetaald. Daarna krijgen de gedupeerden geen hulp meer van de staat en krijgen in het gunstigste geval levensmiddelenpakketten. Het gevolg: men schat dat van de 47 miljoen Spanjaarden inmiddels tot acht miljoen zijn aangewezen op gaarkeukens, sociale instellingen of hulp van hun familie. Soortgelijk is de situatie in Griekenland, waar het nationale Rode Kruis inmiddels zijn rekeningen niet meer kan betalen. Na reddingspakketten van miljarden, hervormingsbeloften en bezuinigingsrondes gaan zelfs officiële schattingen er van uit dat intussen meer dan een derde deel van de Grieken in armoede leeft. Gaarkeukens en ruilhandel zijn voor delen van de bevolking inmiddels heel gewoon geworden.

Lees het artikel verder op ejbron.wordpress.com