Gemeentemuseum Den Haag krijgt schenking uit de Bert Kreuk Collection

Het Gemeentemuseum Den Haag krijgt vandaag een nieuwe schenking uit de Bert Kreuk Collection. De schenking bestaat uit twee schilderijen van jonge Amerikaanse kunstenaars; Jacob Kassay (New York, 1984) en Ned Vena(Boston, 1982). Het Gemeentemuseum Den Haag is verheugd het publiek kennis te kunnen laten maken met deze nieuwste kunst uit de VS. Het museum onderhoudt al langere tijd een innige samenwerking met de Bert Kreuk Collection; in 2013 was Bert Kreuk gastcurator van de tentoonstelling Grensverleggend, met een selectie van werken uit zijn eigen collectie. Ook hier werden veel jonge Amerikaanse kunstenaars getoond, als Theaster Gates, Sterling Ruby en Kaari Upson. In de collectie van het Gemeentemuseum is de nationale en internationale schilderkunst een belangrijke pijler. Deze twee nieuwe werken geven de internationale context meer gewicht en zullen in de toekomst leiden tot spannende aanknopingspunten.

Ned Vena gebruikt industriële materialen en technieken. Hij maakt films en hij schildert, zoals veel jonge kunstenaars. Schilderen wordt gieten, of spuiten. En verder gebruikt hij sjablonen, waarmee hij delen of patronen in het oppervlak uitspaart. Een van de sjabloonmaterialen is zelfklevend vinyl. Hij brengt het aan op grote panelen industrieel vervaardigde honingraat aluminium panelen, in een verontrustende ordening die alleen bij hele nauwgezette bestudering is te ontrafelen maar die zo op het eerste gezicht een rampzalige scheur lijkt te representeren. Door een leeg paneel er naast te plaatsen wil Vena het verband tussen de minutieuze techniek, het basismateriaal en het maakproces blootleggen. Het ene beeld is minimalistisch leeg, het andere is technisch overbewerkt.

Wanneer een schilderij van Jacob Kassay goed geïnstalleerd is, dan hangt het als een magneet aan de muur. Of, een ander beeld: als een stille energiecentrale hangt het zacht te brommen. Het object ziet er uit als een schilderij. Het bestaat zichtbaar uit een doek, gespannen op een spieraam. Maar de verf die het oppervlak bedekt heeft een merkwaardige werking. Aan de ene kant werkt het schilderij als een spiegel. Maar door het troebele oppervlak van het grove linnen is de spiegelende werking vaag, als in een bevroren ruit. Aan de andere glanzend aanwezig en reflecteert het licht. Het gaat om zilverbromide die langs elektrolytische weg op het doek is aangebracht. Met een transparante laag acryl is het oppervlak vervolgens afgewerkt, zodat het zilver afgedekt is van de lucht en niet zwart kan slaan als gevolg van oxidatie. Daardoor dient zich, als je naar het schilderij kijkt, zowel een hevig gevoel van aanwezigheid aan als ook wel een gevoel van spiegeling, van afwezigheid. De werken van Kassay bevinden zich op het spanningsveld tussen schilderkunst, sculptuur en installatie. Zijn werk heeft grote invloed op de ruimtebeleving van de toeschouwer, door de reflectie van het licht is die ruimte telkens aan verandering onderhevig.