Gesluierde Monologen reprise

De in Nederland wonende vrouw met moslim achtergrond staat, gewild of ongewild, veel in de belang-stelling. Maar wat weten we nou wérkelijk van haar?

Dat is wat Adelheid zich in 2003 afvroeg. Wanneer verdiepen we ons in haar verhalen en rituelen, haar schoonheid en pijn? Je ziet een andere vrouw, gewikkeld in een andere klederdracht dan de onze en je hebt een oordeel. Om een veel zachtere blik op de ander te werpen, ging Adelheid in Ne-derland op pad en interviewde vele vrouwen. Allen in een moslimland geboren, maar inmiddels wo-nend in Nederland.

Het resultaat van deze interviews is verwerkt in twaalf indringende en intieme monolo-gen. Openhartige, humoristische en navrante getuigenissen van geschiedenis, waar wij nu deel van uit maken. Tien jaar na de première gaat Gesluierde Monologen wederom op reis. Een reprise in eigen land.

De eerste voorstelling van Gesluierde Monologen speelde eind 2003 in Amsterdam. Sindsdien is er in nog vier talen gespeeld, in het Duits, Turks, Engels en Frans, in respectievelijk Berlijn, Ankara, New York, Yale, Boston en Avignon. Readings van het stuk werden gehouden in Caïro en Amman. In 2008 ging de Franse voorstelling van Monologues Voilés in Brussel in première, met een Franstali-ge cast (coproducent Théâtre de Poche). Diezelfde cast stond in 2011 drie maanden in Le Petit Théâ-tre in Parijs (coproducent LP Productions). Monologues Voilés tourde in seizoen 2012-2013 door Frankrijk, Zwitserland en Canada.

In januari 2013 was de voorstelling terug in Amsterdam met een speciale jubileumeditie.

Adelheid Roosen
Adelheid Roosen (1958) is theatermaker, schrijfster en docent aan de Toneelschool Amsterdam. Haar werk is de laatste tien jaar volledig verweven met de zoektocht naar de Ander. Dat wordt zowel zicht-baar in haar ontmoetingen met migranten in haar succesvolle theaterstukken als in de film die zij maakte over haar moeder met Alzheimer. Het is geen poging het vreemde te begrijpen. Roosen kan-telt het perspectief en probeert daarmee te tonen dat er feitelijk geen vreemde is.

Zij schreef en regisseerde een drieluik over moslimmigranten: Vijf op je Ogen, Gesluierde Monologen en Is.Man. In 2005 richtte zij het Zina Platform op, een kunst- en cultuurplatform dat verhalen raapt in de wijken en ze toont in audio- en video-installaties door het land. Sinds 2009 maakt zij voorstellingen vanuit haar eigen bureau Female Economy. Vanaf 2010 ontwikkelde Roosen haar adoptiemethode voor Zina neemt de Wijk, #MOES en de WijkSafari Slotermeer en Utrecht. Theatermakers gaan in adoptie bij wijkbewoners om het contact met de ander te verdiepen, verzamelen hun verhalen die de pijler worden van een voorstelling. Zo onstaat er de beweging naar de wijk en van de wijk naar het theater.

Het doorlopende project to the You I call the Other, over de ander in je eigen samenleving, samen met kunstenaars uit Syrië, ging in 2010 van start in Damascus en loopt door in o.a. Nederland en Jordanië. De documentaire Mam (2009) werd genomineerd voor de IDFA Award for Short Documentary. Adelheid Roosen kreeg in 2012 de Prosceniumprijs voor haar oeuvre en ontving in 2009 de Amsterdamprijs voor haar grensoverschrijdende bijdrage aan de kunsten in Amsterdam. In 2010 en 2011 was Adelheid Roosen ambassadeur huiselijk geweld.

Oya Capelle, Nazmiye Oral - © Cigdem Yuksel