The Vincent Award Gemeente Museum Den Haag

The Vincent Award, de belangrijke tweejaarlijkse prijs voor Europese hedendaagse kunst ter waarde van € 50.000, wordt in het najaar van 2014 voor de eerste keer uitgereikt in het GEM, museum voor actuele kunst. Dit jaar al organiseert GEM een spannend overzicht dat werk laat zien van de vorige winnaars van The Vincent Award zoals: Eija-Liisa Ahtila, Pawel Althamer, Deimantus NarkeviÄ�ius, Neo Rauch en Wilhelm Sasnal. ‘Presenting The Vincent’ is een staalkaart van spraakmakende kunstenaars die de afgelopen vijftien jaar de hedendaagse kunst hebben beïnvloed. De kunstwerken zijn grotendeels afkomstig uit The Monique Zajfen Collection.

Eija-Liisa Ahtila (1959) woont en werkt in Helsinki, een stad die, mede door haar aanwezigheid, uitgegroeid is tot een hot spot op het gebied van hedendaagse film en videokunst. Als uitgangspunt voor de installatie ‘The Present’ interviewde Ahtila vrouwen over een psychisch labiele periode in hun leven. Hier koos ze uiteindelijk vijf verhalen uit die in een installatie met televisieschermen worden vertoond. Om de vrouwen uiteindelijk allen hetzelfde advies te geven: ‘Give yourself a present, forgive yourself.’ Ahtila won de Vincent Award in 2000. Een andere bekende winnaar komt uit buurland Duitsland. Neo Rauch (1960) won in 2002. Hij debuteerde op zijn 33ste, vier jaar na de val van de muur. Inmiddels heeft hij zich ontwikkeld tot een van de meest vooraanstaande schilders van zijn generatie. In zijn vroege werken verwijst hij ook vaak naar de voormalige DDR en de Wende. Recente schilderijen lijken surrealistische droomwerelden te verbeelden; grootse tableaus waarin Biedermeierfiguren en DDR soldaten gebroederlijk naast elkaar staan.

De winnaars uit 2004 en 2006 zijn beiden afkomstig uit Polen. Pawel Althamers (1967) oeuvre is een wonderlijke combinatie van klassieke en ‘sociale’ sculptuur. Hij vervaardigt installaties en sculpturen met een sociale boodschap én een flinke dosis humor. Voor de video-installatie ‘The Dancers’, bijvoorbeeld, nodigde hij een groep dakloze mensen uit om elkaars handen vast te pakken en in een felverlichte kamer rond te dansen. Omdat ze naakt zijn, kunnen ze niet meer als dakloze herkend worden en vervalt het stigma waar ze normaal gesproken mee geconfronteerd worden. Wilhelm Sasnal (1972)gebruikt fotografisch materiaal als krantenfoto’s, striptekeningen, zijn eigen foto’s of publiciteitsfoto’s van sterren als uitgangspunt voor zijn schilderijen. Steeds hanteert hij hierbij (net) een andere stijl. Deze ‘stijlonvastheid’ is zijn handelskenmerk geworden, de ene keer neigt hij meer naar realisme, de andere keer naar abstractie, soms haalt hij inspiratie uit zijn privéleven, de andere keer uit de wereldgeschiedenis. Banale details en grootse gebaren wisselen elkaar af.

In 2008 won Deimantus NarkeviÄ�ius (1964), uit Litouwen. Hij maakt voornamelijk films en video’s die gaan over zijn geboorteland Litouwen en haar politieke geschiedenis. Als de oud Sovjet Staat Litouwen in 1991 onafhankelijk wordt, ontstaan nieuwe utopieën over maatschappij, kunst en cultuur. NarkeviÄ�ius laat zich niet verleiden door de waan van de dag en herinnert ons aan het communistische verleden. De film ‘Energy Lithuania’ (2000) vertelt het verhaal van de bouw van de energiecentrale in de stad ElektrÄ�nai eind jaren vijftig en maakt op indringende wijze duidelijk hoe heden en verleden met elkaar vervlochten zijn.

The Monique Zajfen Collection

The Vincent Award werd in 2000 opgericht door The Broere Foundation ter nagedachtenis aan Monique Zajfen, een geliefde vriendin van de Broere familie en voormalig eigenaar van ‘Gallery 121’ in Antwerpen, België. Als aanvulling op deze prijs, besloot The Broere Foundation een collectie bij elkaar te brengen van de winnaars van The Vincent Award. De naam van deze collectie is ‘The Monique Zajfen Collection’.