10% hersens

Helaas, beste mensen, ik moet u ernstig teleurstellen. Weliswaar doen schrijvers van zogeheten zelfhulpboeken ijverig hun best om u te laten geloven dat u slechts die andere 90 procent hoeft aan te boren om een tweede Einstein, Nietzsche of Rouw te worden - om een paar grote denkers te noemen - maar hieruit kunnen we alleen leren hoe zinvol het is om die werkjes in de schappen te laten liggen. Het scheelt geld en ontgoocheling.

Het verhaal is in de wereld geholpen door de Amerikaanse journalist Lowell Thomas, die in 1932 een voorwoord schreef bij het boek ‘Hoe maak ik vrienden en beïnvloed ik mensen?’ en daarin de eminente psycholoog William James aanhaalde, die volgens hem gezegd zou hebben dat de mens maar tien procent van zijn hersens gebruikt. Men ziet dat wel meer: iemand schrijft over iets waar hij geen bal verstand van heeft - op deze inkopper hoeft u niet te reageren - en gooit er dan een half begrepen citaat van een deskundige tegenaan om het geheel een schijn van wetenschappelijkheid te geven. Zo ook deze Thomas. Want James heeft dat helemaal niet gezegd of geschreven, hij was alleen van mening dat sommige mensen tien procent van hun intellectuele capaciteiten gebruiken. Dat is totaal iets anders, want hersens doen echt wel meer dan u slim te laten zijn.

Hoe zit het dan wel? Diverse geleerden, waaronder de hoogleraar neuropsychologie Victor Lamme, hebben daar hun licht over laten schijnen om vervolgens met deze populaire misvatting de vloer aan te vegen. Wij gebruiken gedurende een dag vrijwel alle hersencellen die we hebben, alleen zijn we ons maar van ongeveer tien procent bewust. De resterende 90 procent ligt dus niet de hele dag in bed niks te doen, maar werkt zich een slag in de rondte om bijvoorbeeld ons hart te laten kloppen, herinneringen op te slaan, de haren te laten groeien en ga zo maar door. Dat is één. Daarnaast zijn gelukkig niet al onze hersencellen tegelijk aan het werk, ook hier komt volgens Lamme ongeveer tien procent om de hoek kijken. Gebruikten we alles de hele tijd dan zouden we knettergek worden. De delen die we activeren zijn die, die we nodig hebben om te doen wat we doen. Dus lezen we, dan werken onze leescellen, lopen we hard dan komen de cellen in actie die onze benen aansturen. Wanneer we echt maar een tiende van wat we in ons beschikbaar hebben zouden gebruiken was trouwens ons hoofd ook nog aanzienlijk kleiner geweest.

Waarmee bewezen is dat we gelukkig niet zo dom zijn als we er uit zien.

Bron: Omroep West