Power of love

De kracht van echte liefde is ontzettend sterk. Zo sterk zelfs, dat daardoor menige oorlog is ontstaan tussen volkeren onderling. Vele mensen hebben hun hart en hun leven moeten opofferen voor een stuk land, voor een bepaalde religie of voor een vrouw of man die onbereikbaar was. Heden ten dage vechten mensen nog steeds onderling omdat de ene partij een geloofsovertuiging heeft wat door de andere partij niet wordt gewaardeerd.
Geloof gerust … zo lang er mensen zijn op onze aarde, moeten we leven met die meningsverschillen.

Dieren kennen die “mensenproblemen” niet. Akkoord, er wordt wel gestreden onderling over territorium en vrouwen, maar er vallen geen duizenden doden op een slagveld zoals bij de mens. Geen enkel konijn zal het in z’n hoofd halen om zichzelf met dynamiet, gebonden om zijn wollig lijfje, op te blazen in de duinen, omdat er teveel andersdenkende soortgenoten zijn. Het belangrijkste verschil tussen mens en dier is … de mens heeft vele geloven … en het dier maar een!

Ik heb in studentenhuizen gewoond. We hadden op onze etage perfecte afspraken gemaakt. Iedereen was het eens met de opgestelde lijst waar we ons wekelijks aan moesten houden. Ik had, wat betreft het koken, twee linkerhanden. Mijn gave was daardoor ook … twee gebakken eieren. De medestudenten op de zeventiende etage aan de Ina Boudier Bakkerlaan in Utrecht namen bij voorbaat al geen genoegen met mijn kookkunst. Ik belandde in lagere werkzaamheden. Het wekelijks reinigen van de toiletten en de gang dweilen was uiteindelijk voor mij weggelegd. Ik deed dat dan ook perfect en ik kon zodoende toch genieten van maaltijden die ik alleen in mijn fantasie kon maken.

Uiteraard had ik wel een luisterend oor voor mijn medebewoonsters en bezochten we elkaar regelmatig met een LPtje en een goedkope borrel. Een lieve medestudente nodigde me uit voor een gezellig praatje op haar kamer. Van haar laatste geld had ze een liter overjarige wijn gekocht om ons samenzijn een beetje op te fleuren. Ze deed op het afgesproken tijdstip open en als eerste hoorde ik de stem van een man die duidelijk aan het eind van zijn latijn was. Die stem kwam niet uit haar lieve mondje, maar van een platen speler die ze had aangezet met haar favoriete muziek.

En zo kwam ik in haar kamer en tevens in haar leven. Ze had zo te zien alles gedaan om de avond te doen laten slagen. Ook haar kleding wees op meer dan alleen maar over onze studie te praten. De eerste slok wijn, uit een koffie kop, was meer dan walgelijk. Als student moet je veel incasseren en je kunnen aanpassen. De tweede kop wijn viel beter omdat haar kleding ook iets meer viel. Hormonen maken vaak meer los dan een waterpomptang.

Omdat een student doorgaans maar een stoel bezit, beland je met twee personen in zo’n benarde ruimte al snel op het bed. Met wat wringen is er plaats voor twee en daar bespreek je dan samen de problemen van elkanders leven en de toekomst. Uiteraard praat ik over het dierenleven op onze aarde en wat ik allemaal van plan ben om de wereld te veranderen.

Terwijl de langspeelplaat zijn laatste geluiden laat horen en ik haar vraag wie die grafstem ten gehore brengt zegt ze zwoel, dat is mijn geliefde Leonard Cohen. We liggen inmiddels verstrengeld in elkaar op het doorgezakt eenpersoons bedje en genieten van de nu ineens goddelijke wijn. De fles van drie gulden is nu, voor ons, het tienvoudige waard.

Ik vraag haar of ze ook iets met dieren heeft. Ze studeert Rechten, heeft op dit moment niets met dieren, maar heeft vroeger wel een diertje gehad toen ze nog bij haar ouders woonde.
Ze verteld me, terwijl ze haar gezicht van mij afwendt dat ze ooit eens een hamstertje heeft gehad en ze begint wat moeilijker te praten. Ik vraag haar, meid, wat is er nou! Ik lig al een tijdje in de “voorbereidingsparingshouding” maar geef haar toch nog de tijd om haar emoties de vrije loop te laten gaan. Ze verteld, met tranen in haar ogen, dat ze het hokje van haar allerliefste hamstertje een week niet verschoond had en dat haar moeder daar zo kwaad om was geworden! Haar moeder had al ooit eens gedreigd om het stinkbeest iets aan te doen, maar voegde vandaag de daad bij haar woord. Met een graai in het hokje pakte ze het kleine diertje in haar hand en begaf ze zich heldhaftig en achtervolgd door een huilend kind naar het toilet.

Ze had nog vanachter moeders rug gezien dat het diertje na de worp in het toilet rechtop ging staan in het badje met water en smekend in haar richting keek. Daarna verdween het diertje met een druk op de knop in het riool.

Huilend was ze na deze executie naar haar kamer gerend en gezworen dat ze nooit meer van haar moeder zou gaan houden. Haar moeder was in haar ogen een onmens geworden en ze zal dat nooit vergeten.

Terwijl mijn mede studente haar tranen liet vloeien op ons kleine bedje en ik mijn mannelijke idealen tot nul had gereduceerd, kon ik begrip opbrengen voor haar liefde voor een dier. Ze zal haar hele leven lang het beeld voor ogen houden van haar levend weggespoelde diertje.

Vele ouders hebben een kind beroofd van de liefde voor een dier. In mijn ervaring met dieren en kinderen heb ik vele trieste verhalen aangehoord en vele ook nog niet verwerkt.

Als ik de CD op zet van Power of Love krijg ik niet alleen kippenvel van de stem van de zangeres, maar denk ik vaak aan alle kinderen die op een abnormale manier hun lievelingsdier zijn kwijtgeraakt. Kinderen onthouden levenslang hun lievelingsdier. Ik heb met vele kinderen afscheid genomen van een dood asieldier en met veel pracht en praal begraven in de meest mooie en uiteenlopende doodskistjes.

Kinderen zijn zo dom nog niet en weten heel goed het verschil tussen leven en dood. Mijn mede studente had nog steeds een trauma van haar doorgespoeld hamstertje. Een bezoek aan een dierenwinkel was in haar verdere leven funest en een vriend die alleen maar over dieren kon praten, zoals ik in die tijd, wakkerde het dovende verdriet in haar steeds weer aan.
Volgende keer dan maar over koetjes en kalfjes.
Ik ben echter wel een fan geworden van haar geliefde muziek. En speciaal van “Suzanne”.

De enorme kracht van liefde tussen twee mensen of twee dieren heeft ons al vaak versteld doen staan in de bijna ongelofelijke verhalen die zijn opgetekend.
Hetzelfde geldt echter voor de liefde van een mens voor een dier.

We kunnen nog steeds niet zonder elkaar!