Geneeskunde

Of je nu als kind opgroeit in een grote stad of op het platteland, in beide woonoorden staat een kind in de eerste levensjaren aan allerlei infecties bloot van velerlei aard. Ieder mens moet zichzelf wapenen tegen de vele ziekteverwekkende organismen die elke dag weer aanvallen doen op onze gezondheid! Van nature kregen we via de moedermelk veel kracht binnen om ons te weren tegen vele ziektekiemen maar de buitenwereld kent nog zo veel gemene ziekten!

Ik weet nog dat ik als klein jong van het platteland een enorme ontsteking had op mijn knie. Een zeer pijnlijke bult, die maar niet weg wilde gaan. Mijn moeder had daar wel een oplossing voor! Ze haalde uit de tuin een blad van de boerenkool en spoelde dat af met schoon water. Het blad werd met een oude jute doek om mijn zere knie gebonden en ik moest met het hele gedoe om mijn been de nacht door zien te komen. En wat denk je … de volgende ochtend is de pijn totaal verdwenen! De “moes” van de kool had de “puist” zo geïnfiltreerd, dat de etter uit de wond was gelopen en de pijnlijke druk was verdwenen! Ik kon weer gewoon op mijn klompen naar school!

Tegenwoordig krijgt een kind met een steenpuist direkt een antibioticum injectie van de arts om de gevaarlijke “coccen” infectie op een onnatuurlijke wijze te verslaan … omdat de arts geen boerenkool meer heeft in zijn tuin! Erger nog, hij heeft alleen maar een balkon op het westen en daar gaan zelfs de plastic geraniums nog dood.

Mijn vader was een liefhebber van koeien, hij had er vele en uiteraard kreeg hij voor de zorg van die dieren, melk terug. Bij zomerdag liepen de koeien in de weide en soms had een dier last van “zonnebrand”. Een vreemd verschijnsel op de rug van een koe en het was echt net of een stuk huid totaal verbrand was. Het dier leed er duidelijk onder en de melkproductie van het dier daalde aanmerkelijk! Nu hadden we in ons bedrijf vele machines die niet zonder smeermiddelen, dus olie, konden werken. Van tijd tot tijd moest de olie van al die werktuigen ververst worden, maar de afgewerkte olie werd in een ton bewaard! Mogelijk kon het nog ooit “hergebruikt” worden! En wat denk je … mijn vader smeerde die afgewerkte olie op de zomer brandwonden van de koeien. De wonden van de dieren heelden binnen twee dagen!

Ik wordt op een dag gebeld door een meneer die vraagt of ik zijn kater wil castreren. Ik maak een afspraak met hem en kom op die avond met mijn castratie koffertje bij hem aan de deur. Mogelijk ben ik iets te vroeg, maar de deur van het bejaarden appartement gaat open en een oude man laat mij binnen. De man staat met opgeschoven mouwen me te woord terwijl de bewuste kater rond zijn voeten dartelt. Ik vertel hem dat hij de kat nu maar direct moet vastpakken zodat ik het dier de nodige injectie kan toedienen. De man doet wat ik hem vraag en terwijl ik de narcose in het dier spuit, zie ik op de armen van de man van pols tot elleboog een enorme huidschilfering.
De kat heeft zijn injectie gehad en kruipt ontdaan weg onder het bankstel. De oude man vraagt of ik een kop koffie wil en ik vertel hem dat we nog ongeveer tien minuten tijd hebben voor de operatie kan beginnen en dat de koffie welkom is. De oude man zet koffie en laat zijn overhemdsmouwen zakken en ik maak mijn operatieveld klaar op de keukentafel. Terwijl we genieten van de koffie, valt de kat onder het bankstel om en is het tijd om het dier op de keukentafel te leggen. Met alle vier pootjes naar het oosten gericht, geeft het dier aan … ik ben er klaar voor.

De castratie is perfect verlopen en het dier ligt zijn roes uit te slapen op een kussentje voor de T.V. want volgens de eigenaar lag het dier daar het liefst! We rekenen af, maar tijdens de betaling voor mijn diensten vraag ik de man wat hij aan zijn armen heeft. De man vertelt me dat hij al meer dan dertig jaar aan een huidkwaal lijdt. Hij was al bij vele dermatologen geweest voor onderzoek, niets van alle zalven die hem opgedragen waren hadden geholpen in al die jaren. Hij zou er wel oud mee worden. Overdag zat hij met opgestroopte mouwen voor zijn raam naar buiten te kijken en bij elk bezoek aan zijn huisje, rolde hij zijn overhemd terug naar zijn polsen. Ik was toevallig te vroeg aan zijn deur en zag zijn probleem.

Ik vroeg de man of ik hem nog een keer mocht helpen met zijn huidaandoening. Hij geloofde er niet meer in na tientallen behandelingen in ziekenhuizen en alternatieve geneeswijzen die hij had ondergaan. Hij vertelde mij dat hij met dit dagelijks lijden zijn graf in zou gaan. Ik stelde hem voor om nog een zalfje van mij te gebruiken, met de woorden, “Baat het niet, het schaadt ook niet”. Hij stemde er mee in, maar ik zag aan zijn ogen dat hij er duidelijk niet in geloofde.
De volgende avond bracht ik hem een potje zalf en vertelde hem dat hij zijn armen goed moest wassen en daarna een laagje zalf moest uitsmeren over zijn armen en dat een half uur moest laten intrekken terwijl hij voor de T.V. zat en dat elke avond moest herhalen!

Ik nam afscheid van de lieve oude man en bij de deur gunde hij mij nog een blik in zijn ogen van “Ik geloof je niet”, net als een Jehova getuige die voor de derde keer op je uitslaapzondagochtend aanbelt of dat een Amerikaanse President beweerd dat hij de wereld beter kan maken … Ongeloof dus!

Maar wat denk je na drie weken. De oude man belt me en zegt wat voor spul ik hem heb gegeven. Hij is er van af … en wil nog een potje.
Ik vertel hem dat ik gewoon uiercreme voor koeien aan hem heb gegeven. Na vele moderne middelen en duizenden guldens declaratie’s naar zieken fondsen was de man voor ruim drie gulden genezen!!!

Uiteraard heb ik nog meer bijzondere geneeswijzen. Wat ik wil aangeven is dat we tegenwoordig te snel naar antibiotica grijpen. Onterecht worden dagelijks vele duizenden kilo’s verkeerde antistoffen voorgeschreven aan de mens maar ook aan onze dieren. Al die chemicaliën worden ook weer uitgescheiden zonder dat ze nut hebben gehad … in onze natuur!

U als lezer kunt ook helpen. Geef uw mening en vertel uw ervaringen

Anti Bio … is toch eigenlijk … Tegen Leven!